Ze smutkiem przekazujemy informację, że 22 września odszedł prof. Stanisław Rudowski. Zapamiętamy Go jako człowieka niezwykle życzliwego i niekonfliktowego, gotowego zawsze służyć radą i pomocą.
Prof. dr hab. Stanisław Rudowski (1937–2025) – Studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego ukończył w 1960 roku, po czym rozpoczął pracę w Zakładzie Geologii Dynamicznej, przechodząc tam kolejne stopnie kariery zawodowej. Był lubianym i cenionym dydaktykiem. Swoje zainteresowania badawcze skoncentrował na szeroko pojętej geologii stref brzegowych Bałtyku oraz innych mórz bezpływowych. Jako kierownik zespołu Instytutu Geologii Podstawowej UW uczestniczył w wielkich ekspedycjach RWPG „Geologia stref brzegowych mórz bezpływowych” – w Lubiatowie (1976) oraz Kamcziji (1978). Wprowadził do badań metody bezpośredniej obserwacji podwodnej, tworząc profesjonalny zespół nurków-geologów.
W 1981 roku przeniósł się do Instytutu Geofizyki PAN, podejmując pracę w Zakładzie Badań Polarnych i Morskich. W latach 1982/1983 pełnił funkcję kierownika V Wyprawy PAN na Spitsbergen. Prowadził badania nad historią i dynamiką sedymentacji osadów fiordów na Spitsbergenie. Wprowadził do tych badań metody sejsmoakustyczne, doprowadzając do powstania w ZBPiM zespołu specjalizującego się w tych nowoczesnych i szybko rozwijających się technikach. Uczestniczył w wielu letnich rejsach badawczych na Spitsbergen, a w rejsie 1987/88 do Antarktyki. Współpracował także z uczestnikami wypraw geodynamicznych do Antarktyki przy interpretacji badań sejsmicznych prowadzonych w rejonie wyspy Deception oraz krawędzi Półwyspu Antarktycznego.
W 1996 roku przeniósł się na Wybrzeże, podejmując pracę na Uniwersytecie Gdańskim w Instytucie Oceanografii oraz w Instytucie Morskim, gdzie skoncentrował się na badaniach Bałtyku. W tym samym roku objął stanowisko profesora uczelni, a w listopadzie 2004 roku otrzymał nominację profesorską z rąk Prezydenta RP.
Wyrazy głębokiego współczucia Rodzinie i Bliskim składają Dyrekcja oraz Pracownicy Instytutu Geofizyki PAN.
