4 kwietnia 2025 roku odbyła się publiczna obrona rozprawy doktorskiej mgr Tanmaya Keluskara, poświęcona ewolucji skorupy kontynentalnej w Bloku Saglek w północnym Labradorze (Kanada), który jest jednym z najstarszych fragmentów Ziemi. Praca została przygotowana pod kierunkiem prof. dr hab. inż. Moniki A. Kusiak.
W swojej pracy zatytułowanej Understanding Archean crustal evolution of the Saglek Block using geochemical and isotopic data doktorant zaprezentował wyniki analiz różnych generacji gnejsów i granitoidów zlokalizowanych między Zatoką Saglek a Fiordem Hebron. Szczególną uwagę poświęcono najstarszym skałom (ok. 3,72 miliarda lat), zaliczanym do gnejsów Uivak I, oraz młodszym granitoidom i granodiorytom o wieku około 3,3 miliarda lat.
Celem badań było zrozumienie, jak kształtowała się najstarsza skorupa kontynentalna i jakie procesy magmowe i metamorficzne zachodziły w niej na przestrzeni miliardów lat. Autor zastosował nowoczesne metody badawcze, takie jak analiza składu chemicznego skał, datowanie minerałów (cyrkonów) metodą U-Pb, a także badania izotopów tlenu, które pozwalają określić m.in. warunki termiczne i obecność wody w czasie powstawania skał. Wyniki pracy rzucają nowe światło na to, jak powstawały pierwsze kontynenty i jak wyglądała Ziemia we wczesnej historii.
Rozprawa została bardzo dobrze oceniona przez recenzentów, którzy docenili szerokie podejście do tematu, precyzyjne datowanie skał oraz wkład pracy w lepsze zrozumienie, jak kształtowała się najstarsza skorupa kontynentalna. Kandydat wykazał się bardzo dobrą znajomością nowoczesnych metod badawczych i umiejętnością analizy skomplikowanych danych geologicznych.
Po prezentacji i sesji pytań Komisja przyjęła rozprawę i pozytywnie oceniła przebieg obrony, rekomendując nadanie mgr. Tanmayowi Keluskarowi stopnia doktora nauk o Ziemi.
